تجره روستایی است بزرگ و زیبا، همچون نگینی در میان باغ های انبوه در دل کوه و طبیعت بکر آذربایجان. این روستا در زمین های نسبتاً مسطح دامنۀ کوه، ما بین دو درۀ بسیار زیبای گریم چایی و پیسلر چایی قرار گرفته و از لحاظ تقسیمات کشوری واقع در دهستان گرمۀ بخش کندوان شهرستان میانه می باشد. فاصلۀ این روستا از مرکز بخش (شهر ترک) 42 کیلومتر و از مرکز شهرستان (شهر میانه) 72 کیلومتر می باشد. اراضی این روستا از جنوب به ارتفاعات چینیر، دربند و زمین های روستای یالقیشلاق، از شمال به زمین روستاهای کلکش، آرموداغ و توشملی، از شرق به زمین های روستای هاشتوب، و از غرب به دو راهی خیناوان و زمین های یالقیشلاقی می رسد. تفرجگاه ها و اماکن تفریحی، سیاحتی و توریستی تجره باغهای وسیع و انبوه اطراف روستا، منطقۀ ییلاقی ارتفاعات چاخماقلی، چینیر داغی و چشمه های آب سرد، تفرجگاه چشمه پیسلر دره سی، دربند و جنگلهای آلوچه، دریاچه و سد ماحموت چیمنی و امامزاده بلقیس می باشد. واژه تجره در ترکی باستان به بازار و محل خرید و فروش اطلاق می شده است. گفته می شود مکان فعلی این آبادی که در سمت شرقی (بالای) روستای تخریب شدۀ «دیبه کندی» قرار دارد روزگاری محل کسب و پیشه و مرکز خرید و فروش منطقه بوده است. لازم به توضیح است که در دوران سلطنت شوم پهلوی، در پی تغییر اسامی ریشه دار ترکی مکان ها، شهرها و روستاهای ایران و بویژه آذربایجان به زبان های بیگانه و بی ربط، نام باستانی تجره نیز به تجرق تغییر داده شد.



منبع: وبلاگ روستای تجره