رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبي (ع) بر تمام مسلمین جهان تسلیت باد

دل نوشته رحلت پیامبر (ص)

گفتم که عمر ماه صفر رو به آخر است      
                                                                دیدم شروع محشر کبرای دیگر است
گردون شده سیاه و فضا پر زدود و آه
                                                                تاریک تر ز عرصة تاریک محشر است
گرد ملال بر رخ اسلام و مسلمین
                                                                اشک عزا به دیدة زهرای اطهر است
گفتم چه روی داده که زهرا زند به سر
                                                                   دیدم
که روز، روز عزای پیمبر استرحلت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع)  تسليت باد
پایان عمر سید و مولای کائنات
                                                                آغاز دور غربت زهرا و حیدر است
قرآن غریب و فاطمه از آن غریب تر
                                                               اسلام را سیاه به تن، خاک بر سر است
روی حسین مانده به دیوار بی کسی
                                                                چشم حسن به اشک دو چشم برادر است
ای دل بیا و گریة زینب نظاره کن
                                                                 مانند پیرهن جگر خویش پاره کن

 التماس دعا

منبع:http://zeynab-dehdasht.womenhc.com/?p=43265&more=1&c=1&tb=1&pb=1

سمت قبله در روستاي خان كندي 204.375042 درجه از شمال درجهت گردش عقربه هاي ساعت مي باشد.

Qiblah direction of khan kandi, , Iran is 204.375042 degrees from North clockwise

سمت قبله در خان كندي

سمت قبله در روستاي خان كندي 204.375042 درجه از شمال درجهت گردش عقربه هاي ساعت مي باشد.

گلزار شهداي خان كندي گرمي مغان

خان كندي

گلزار شهداي خان كندي گرمي مغان

طبيعت خان كندي گرمي مغان

خان كندي

طبيعت خان كندي گرمي مغان

آدرس بهشت در این دنیا

مرهمی برای دردهایم / برگرفته ای از آیات جزء چهارم؛

آدرس بهشت در این دنیا


راسخون : درجات تقوی


یا ایها الذین آمنوا اتقو الله حق تقاته و لاتموتن الا و انتم مسلمون (102/ آل عمران)


تقوای الهی به معنای برکناری و حفظ کردن خود از عذاب خداوند است و با اطاعت و خضوع در برابر دستورهای الهی و شکر نعمت ها تحقق می یابد. این آیه، مؤمنان را به داشتن حق تقوی، که بالاترین درجه آن است دعوت می کند. حق تقوی به معنای اطاعت محض و خضوع کامل در برابر دستورهای خداوند است.


مسلم است که تقوی مراتب و درجات متعددی دارد و این آیه به بالاترین درجه آن اشاره می کند؛ در حالی که بسیاری از مردم، توانایی چنین تقوایی را ندارند. به همین دلیل خداوند در آیه 16 سوره تغابن می فرماید: «تا آنجا که توانایی دارید تقوی پیشه کنید.»


احادیث مربوطه:



امام صادق (ع): حق تقوی و پرهیزگاری این است که پیوسته فرمان خدا اطاعت شود و هیچ گاه معصیت نشود؛ همواره او یاد شود و فراموش نشود، همیشه در برابر نعمت های او شکرگزاری شود و کفران نعمت او نشود.


امام علی (ع): هنگامی که این آیه نازل شد، اصحاب پیامبر عرض کردند: ما طاقت حق تقوی را نداریم؟ پس خدا تخفیف داد و این آیه را نازل فرمود: «تا آنجا که توانایی دارید، تقوی پیشه کنید.»


امام علی (ع): تقوا، نهایت خشنودی خداوند از بندگان و نهایت خواسته او از آفریدگانش می باشد.


آیا بهشت و دوزخ هم اکنون موجودند؟


و سارعوا الی مغفره من ربکم و جنه عرضها السموات و الارض اعدت للمتقین(133/ آل عمران)


ممکن است با خواندن این آیه این سوال پیش بیاید که آیا بهشت و دوزخ هم اکنون آفریده شده اند و وجود خارجی دارند یا بعدا در پرتو اعمال مردم ایجاد می شوند و نیز با توجه به اینکه قرآن می فرماید: وسعت بهشت به اندازه آسمان ها و زمین است بهشت در کجا قرار دارد؟ اکثر دانشمندان اسلامی با توجه به آیات و روایات برآنند که بهشت و دوزخ هم اکنون وجود دارند و در درون و باطن این جهان هستند.

ما این آسمان و زمین و کرات گوناگون را با جشم خود می بینیم، اما عوالمی را که در درون این جهان قرار دارند، نمی بینیم و اگر دید و درک بیشتری داشتیم، هم اکنون می توانستیم آنها را ببینیم، مانند بسیاری از امواج که با حواس پنجگانه درک شدنی نیستند، اما با گیرنده های مخصوص به خوبی درک می شوند.


احادیث مربوطه:


امام صادق(ع): بوی خوش بهشت از فاصله هزار سال به مشام می رسد اگر تمام جنیان و انسان ها در خانه کسی که پائین ترین درجه را در بهشت دارد، میهمان شوند، او تمام آنها را با خوراکی ها و نوشیدنی های گوارا پذیرایی می کند و چیزی از آنچه نزد اوست، کاسته نمی شود.


امام علی (ع): جان بهای شما جز بهشت نیست، پس آن را جز به بهشت مفروشید.


امام علی (ع): با ناملایمات است که بهشت به دست می آید.


هر نفسی طعم مرگ را می چشد


کل نفس ذائقه الموت و انما توفون اجورکم....(185/ آل عمران)


تعبیر چشیدن، اشاره به احساس کامل دارد. گاهی می شود که انسانی غذایی را با چشم می بیند یا با دست لمس می کند ولی احساس کامل نمی کند، مگر زمانی که آن را بچشد. گویا در سازمان خلقت، مرگ نیز نوعی غذا برای آدمی و موجودات زنده است.


احادیث مربوطه:


پیامبر اکرم (ص): مرگ برای مؤمن همانند یک دسته گل خوشبو است.


پیامبر اکرم (ص): کسی که چشم به راه مرگ باشد، در کارهای نیک بکوشد.


پیامبر اکرم (ص): هیچ یک از شما به خاطر گزندی که به او می رسد، مرگ را آرزو نکند و اگر ناچار به این کار شد، بگوید: بار خدایا تا زمانی که زندگی برای من بهتر است مرا زنده بدار و هر گاه مرگ برایم بهتر بود، مرا بمیران.


تجسم اعمال و مجازات خوردن مال یتیم:


ان الذین یأکلون اموال الیتمی ظلما انما یأکلون فی بطونهم نارا و سیصلون سعیرا (10/ نساء)


اعمال ما علاوه بر چهره ظاهری خود، یک چهره واقعی نیز دارد که در این جهان از نظر ما پنهان است، اما در جهان دیگر ظاهر می شود و تجسم اعمال واقعیت می یابد. قرآن در این آیه می گوید: که آنها که مال یتیم را می خورند، گر چه چهره ظاهری عملشان بهره گیری از غذاهای لذیذ و رنگین است، چهره واقعی این غذاها آتش سوزان است و همین چهره است که در قیامت آشکار می شود.


احادیث مربوطه:

امام باقر(ع): کسی که مال یتیم را بخورد، روز قیامت خواهد آمد در حالی که آتش در شکمش چنان افروخته است که شعله های آن از دهان او خارج می شود و تمام اهل محشر می فهمند که او خورنده مال یتیم است.


فاطمه زهرا (س): خداوند پرهیز از خوردن مال یتیم را به دلیل جلوگیری از ظلم و حق کشی واجب فرمود.


پیامبر اکرم (ص): بدترین خوراک ها، به ناحق خوردن مال یتیم است.


احترام و خوشرفتاری با زنان:


یا ایها الذین آمنوا لا یحل لکم ان ترثوا النساء کرها...(19/ نساء)


خداوند در این آیه به مردان دستور می دهد که با همسرانشان به طور شایسته رفتار کنند، در روایات نیز تأکید فراوانی بر این مطلب شده است.


احادیث مربوطه:


پیامبر اکرم (ص): هر که همسری برای خویش گرفته، پس باید او را گرامی بدارد.


پیامبر اکرم (ص): ملعون است، ملعون است کسی که حقوق افراد تحت سرپرستی اش را ضایع کند.


امام صادق (ع): خدا رحمت کند کسی را که بین خود و همسرش رابطه نیک برقرار کرد و با وی خوش رفتاری کرد.

منبع:راسخون
 

مزار شهداي خان كندي

شهداي خان كندي

ما مي رويم از ياد       تنها تو مي ماني

سه تن از عزيزترين فرزندان خان كندي در جنگ تحميلي به فيض شهادت نائل آمده اند كه تنها مزار يكي از ايشان در روستاي خان كندي واقع شده است. يادشان  گرامي و راهشان پر رهرو باد

 

ترجمه و صوت قرآن


:ترجمه

:سوره

:آيه

فهرست كامل قرآن       تلاوت قرآن

سورة التوبة

 

به معنى بازگشتن از گناه و كار بد، و نام نهمين سوره قرآن مجيد است. نام اين سوره از آيه 105 آن گرفته شده است. در اين سوره داستان متخلّفين از جنگ تبوك آمده است. سوره توبه تنها سوره اى از قرآن است كه بدون "بسم اللّه الرّحمن الرّحيم" آغاز مى شود. زيرا اعلان جنگ به مشركان و برائت از آنان است.پاره اى از موضوعات اين سوره عبارتند از: قطع رابطه با مشركان، جهاد در راه خدا، ستايش مجاهدان راه خدا، لزوم تحصيل علم، و پرهيز از تراكم ثروت، داستان هجرت پيامبر، موضوع ماههاى حرام، گرفتن جزيه از اقلّيتهاى مذهبى، سرنوشت منافقان و موضوع زكات. اين سوره در مدينه نازل شده و 219 آيه دارد.

عن النبى أنّ مَن قرأهما (أى الأنفال و التوبة) فأنا شفيعه، و شاهد له يوم القيامة أنّه برىء من النفاِ، و اعطى من الأجر بعدد كل منافق و منافقة فى دار الدّنيا عشر حسنات، محى عنه عشر سيئات و رفع له عشر درجات، و كان العرش و حَمَلَتُه يصلّون عليه أيام حياته فى الدّنيا.((1))

از پيامبر نقل شده است كه: هر كس بخواند سوره هاى انفال و توبه را من شفيع او خواهم بود و روز قيامت شاهد بر او خواهم بود كه او از نفاِ مبرّا است و به او عطا مى شود به تعداد هر منافق و منافقه اى در دنيا ده حسنه و محو مى شود از او ده سيّئه و ده مرتبه بالا مى رود و عرش و حاملانش در ايّام حياتش در دنيا بر او درود مى فرستند.

پاورقى

(1) الدروع الواقية

 

 

12

سورة الأنفال

 

به معنى بهره ها و غنائم جنك و ثروتهاى عمومى است.انفال نام هشتمين سوره قرآن مجيد مى باشد كه از آيه اوّل اين سوره گرفته شده است.بعضى موضوعات مطرح شده در اين سوره عبارتند از: انفال و غنائم، صفات مؤمنان واقعى، داستان جنگ بدر، واقعه تاريخى شب هجرت رسول خدا از مكّه به مدينه، حكم اسيران جنگى، احكام جهاد، حكم خمس، خرافات مشركان و راه شناخت منافقان و مبارزه با آنان. اين سوره 75 آيه دارد و در مدينه نازل شده است.

عن أبى عبداللّه قال: من قرأ سورة الأنفال و سورة براءة فى كلّ شهر لم يدخله نفاِ أبداً و كان من شيعة أميرالمؤمنين.((1))

امام صادِ فرمود: هر كس سوره انفال و توبه را در هر ماه يكبار تلاوت كند نفاِ در دل او راه نيايد و از شيعيان اميرالمؤنين باشد.

پاورقى

(1) ثواب الاعمال96 و تفسير العياشى2:46و 73

 

 

11

سورة الأعراف

 

 

"اعراف" نام محلّى ميان بهشت و جهنّم و نيز نام هفتمين سوره قرآن است. نام اين سوره از آيه 46 آن گرفته شده و پاره اى موضوعات مطرح شده در اين سوره عبارتند از: داستان آفرينش آدم، سرگذشت اقوام نوح و لوط و شعيب، سرگذشت قوم بنى اسرائيل، مبارزه حضرت موسى با فرعون و بيان موضوع مبدأ و معاد. اين سوره 206 آيه دارد و در مكّه نازل شده است.

عن أبى عبداللّه قال: من قرأ سورة الأعراف فى كلّ شهر كان يوم القيامة من الّذين لاخوف عليهم و لا هم يحزنون، فإن قرأها فى كلّ جمعة كان ممّن لايحاسب يوم القيامة. أما إنّ فيها محكماً فلاتدعوا قرائتها فإنّها تشهد يوم القيامة لمن قرأها.((1))

"روايت شده است كه امام صادِ فرمود: هر كس سوره اعراف را در هر ماه يكبار بخواند در قيامت جزء كسانى باشد كه خداوند فرموده خوفى بر ايشان نيست و اندوهگين نخواهند بود، چنانچه در هر جمعه آنرا يكبار تلاوت كند از آن گروه باشد كه حساب برايشان آسان گيرند و همانا يكى از محكمات در اين سوره است، پس تلاوت آنرا ترك مكنيد چونكه در روز قيامت شهادت دهد براى هر كس كه آنرا قرائت كرده است."

پاورقى

(1) ثواب الاعمال 95 و تفسير العياشى2:2

 

 

10

سورة الأنعام

 

به معنى چهارپايان مى باشد و نام ششمين سوره قرآن است.نام اين سوره از آيه 136 آن گرفته شده است و در اين سوره به چهارپايان و احكام مربوط به آنها از نظر حلال و حرام بودن گوشت اشاره گرديده است بعضى موضوعات ديگرى كه در اين سوره بيان شده عبارتند از: مبارزه با شرك و بت پرستى، دعوت به اصول سه گانه توحيد و نبوّت و معاد، و بيان كردار و اعمال و بدعتهاى مشركان و مبارزه با آن.اين سوره در مكّه نازل شده و 165 آيه دارد.

عن أبى بصير قال: سمعت أبا عبداللّه يقول: إنّ سورة الأنعام نزلت جملة و شيعها سبعون ألف ملك، حين نزلت على رسول الله، فعظّموها و بجّلوها، فإنّ اسم اللّه تبارك و تعالى فيها فى سبعين موضعاً و لو علم النّاس ما فى قرائتها من الفضل ما تركوها.((1))

از ابى بصير نقل شده كه گفت: شنيدم از اباعبداللّه كه مى فرمود: سوره انعام يكدفعه نازل گشت و هفتاد هزار ملك آنرا همراهى مى كرد هنگاميكه بر رسول خدا نازل گشت پس آن را بزرگ داشتند و ارج نهادند چراكه اسم خداوند تبارك و تعالى در هفتاد موضع آن آمده است و اگر مردم مى دانستند كه خواندن آن چه فضلى دارد آنرا ترك نمى كردند.

پاورقى

(1) تفسير العياشى1:354

 

 

9

سورة المائدة

 

"مائدة" به معنى سفره آراسته از غذا مى باشد."مائده" نام پنجمين سوره قرآن مى باشد كه از آيه 112 اين سوره گرفته شده است. قسمتى از اين سوره درباره تقاضاى حواريّون و ياران حضرت عيسى است كه از او خواستند سفره اى آراسته از غذا براى آنان از طرف خداوند نازل شود.بعضى از موضوعات مطرح شده در اين سوره عبارتند از: بيان معارف اسلامى موضوع رهبرى بعد از رسول خدا نفى اعتقاد مسيحيت به تثليث، موضوع وفاى به عهد و عدالت اجتماعى، شهادت به عدل، داستان هابيل و قابيل فرزندان آدم و تحريم قتل نفس و معرفى غذاهاى حلال و حرام و بيان قسمتى از احكام مربوز به وضو و تيمّم. اين سوره 120 آيه دارد و در مدينه نازل شده است.

عن أبى جعفر قال: من قرأ سورة المائدة فى كل خميس لم يلبس إيمانه بظلم و لايشرك أبدا.((1))

از حضرت باقر نقل شده كه فرموده: هر كس سوره مائده را در هر پنجشنبه بخواند، ايمانش به ظلم آلوده نگردد و هرگز بر خدا شريك نگيرد.

پاورقى

(1) همان

 

 

8

سورة النساء

 

سورة النساء

به معنى زنان است و نام چهارمين سوره قرآن مجيد مى باشد.نام اين سوره از آيه اوّل آن گرفته شده و در اين سوره پاره اى از حقوِ مربوط به زنان مطرح گرديده است.بعضى از موضوعات ديگر اين سوره عبارتند از دعوت به ايمان و عدالت، كنترل و نگهدارى و بهسازى محيط خانواده، حقوِ و وظايف افراد جامعه در برابر يكديگر، لزوم اطاعت از رهبرى، قوانين مربوط به ازدواج، قوانين كلّى حفظ اموال عمومى، قانون ارث و بيان سرگذشت پيشينيان و بيان اهميّت هجرت در راه خدا. اين سوره در مدينه نازل شده و 176 آيه دارد.

عن أميرالمؤمنين قال: من قرأ سورة النساء فى كل جمعة أمن ضغطة القبر.((1))

اميرالمؤمنين فرمود: هر كس در هر جمعه سوره نساء را قرائت كند از فشار قبر در امان باشد.

پاورقى

(1) ثواب الاعمال95 - تفسير العياشى1:215

 

 

7

سورة آل عمران

 

نام سوّمين سوره قرآن مجيد است. عمران نام پدر حضرت مريم، مادر عيسى است و نام اين سوره از آيه 33 آن گرفته شده است. پاره اى از موضوعات مطرح شده در اين سوره عبارتند از: ايمان و اسلام، استقامت در راه گسترش اسلام، مبارزه منطقى با يهود و نصارى و مشركان، نفى عقايد باطل وپاره اى مباحث و درسهاى تربيتى. اين سوره در مدينه نازل شده و دويست آيه دارد.

عن على بن أبى طالب قال: إذا أراد أحدكم الحاجة فليكن فى طلبها يوم الخميس فإنّ رسول اللّه قال: اللّهم بارك لأمّتى فى بكورها يوم الخميس، و ليقرأ إذا خرج من منزله آخر آل عمران، إنّا أنزلناه فى ليلة القدر، و أمّ الكتاب، فإنّ فيهنّ قضاء حوائج الدّنيا و الآخرة.((1))

از على بن ابيطالب نقل شده است كه فرمود: هر گاه كسى از شما خواسته اى دارد پس در روز پنجشنبه دنبال آن برود، چرا كه رسول خدا فرمود: خداوندا! بر امّت من در اينكه صبح روز پنجشنبه دنبال كارى رود بركت فرست، و هر گاه خواست از خانه خارج شود، بخواند آخر سوره آل عمران و إنّا انزلناه فى ليلة القدر و امّ الكتاب را چراكه در آنها برآورده شدن حوائج دنيا و آخرت است.

پاورقى

(1) الدر المنثور6:377

 

 

6

سورة البقرة

 

نام دومين سوره قرآن مى باشد، نام ديگراين سوره "فسطاط القرآن" است. اين سوره در مدينه نازل شده و 286آيه دارد و طولانى ترين سوره قرآن مى باشد. و جزؤ سوره هاى سبع طوال مى باشد.موضوعاتى كه در اين سوره مطرح شده بسيار متنوّع است. برخى موضوعات سوره عبارتند از: توحيد و معاد همراه با داستان حضرت ابراهيم و زنده شده مرغ ها، اعجاز قرآن، مباحث مفصّل درباره يهود و منافقان، تاريخ پيامبران بزرگ به ويژه حضرت ابراهيم و موسى و مباحثى در مورد انسان و نيز احكام مختلف اسلامى از جمله نماز، روزه، جهاد در راه خدا، حج و تغيير قبله، ازدواج، احكام تجارت و دين، ربا و قصاص و تحريم قسمتى از گوشتهاى حرام و قمار و شراب و بخشى از احكام وصيّت. نام اين سوره از آيه 67 آن گرفته شده است.

فى وصيّة أبى ذر أنّه سأل النّبى أىّ آية أنزلَها اللّه عليك أعظم؟قال: آية الكرسى((1))

"در وصيّت ابوذر آمده است كه از پيامبر سؤال كرد كه بزرگترين آيه اى كه خداوند بر شما نازل كرده كدام است؟فرمود:آية الكرسى((2))"

عن أبى عبداللّه قال: مَن قرأ البقرة و آل عمران جائتا يوم القيامة تظلّانه على رأسه مثل الغمامتين أو مثل العبائين.((3))

"از ابى عبدللّه روايت شده است كه فرمود هر كس سوره بقره و آل عمران را بخواند روز قيامت اين دو سوره  بر او سايه افكنند، مانند دو قطعه ابر يا دو عبا."

پاورقى

(1) معانى الاخبار333

(2) بقره 254

(3) ثواب الاعمال94

 

 

5

سورة الفاتحة

نام اوّلين سوره قرآن است. نامهاى ديگر اين سوره حمد، شفاء، امّ الكتاب، فاتحة القرآن، شافيه، وافيه، كافيه، كَنز و سبع مثانى مى باشد.اين سوره داراى هفت آيه و در مكّه نازل شده است.((1)) موضوعات و محتواى اين سوره به دو بخش تقسيم مى شود.بخشى حمد و ثناى خداست و بخشى، از نيازهاى انسان سخن مى گويد.

قال رسول اللّه لجابر بن عبداللّه: يا جابر الا اعلّمك أفضل سورة أنزلها اللّه فى كتابه؟

فقال جابر: بلى بأبى و أمى يا رسول اللّه علِّمنيها فعلَّمَه "الحمد للّه امّ الكتاب" ثم قال يا جابر ألا أُخبرك عنها؟ قال بلى بأبى و أمّى فأخبَرَنى قال: هى شفاء من كلّ داء الّا السّام يعنى الموت.((2))

"رسول خدا به جابر بين عبداللّه فرمودند: اى جابر آيا نمى خواهى كه به تو بهترين سوره اى كه خداوند در كتابش نازل كرده است را بياموزم؟

جابر گفت: آرى يا رسول اللّه پدر و مادرم فداى تو باد بياموز مرا. پس رسول خدا سوره حمد (أم الكتاب) را به او آموخت سپس فرمود: اى جابر آيا نمى خواهى از آن به تو خبرى بدهم؟ گفت: آرى، خبرى بده مادر و پدرم فداى تو باد.

فرمود: سوره حمد شفايى است براى هر بيمارى جز مرگ"

پاورقى

(1) اهل علم خلاف كردند در اين كه اين سوره مكى است يا مدنى. بعضى گفته اند مدنى و بعضى گفته اند مكّى است. و عده اى نيز گفته اند اين سوره هم مكى است و هم مدنى، از عظم شأن او يك بار به مكه فرو آمد و يك بار به مدينه، اما اخبار بيشتر بر آن است كه اين سوره مكى است.

و يك دليل بر آن كه اين سوره مكى است آن است كه رسول الله پس از بعثت بيشتر از ده سال در مكه بود و نماز مى گزارد و در خبر است كه لاصلاة الّا بفاتحة الكتاب. پس چگونه بدون بودن سوره «الحمد» مى توان چندين سال نماز خواند؟!

(2) تفسير العياشى1:20

 

 

4

آداب باطنى تلاوت قرآن

 

اوّل: تذكّر عظمت كلام و علوّ مرتبه قرآن، همانگونه كه خداوند متعال در قرآن مجيد مى فرمايد:"اگر اين قرآن را بر كوهى فرو مى فرستاديم، مى ديدى كه در برابر آن خاشع مى شود و از خوف خدا مى شكافد."((1))

دوّم: در وقت تلاوت، متذكر تعظيم صاحب كلام گردد و يا آورد كه آنچه مى خواند كلام بشر نيست، بلكه كلام پروردگار جهانيان است.

يكى از اكابر دين، چون قرآن را از براى تلاوت گشودى، گفتى: "هذا كلام ربّى"((2)) و بيهوش گشتى.

سوّم: با حضور قلب و رقّت قلب تلاوت نمايد. و از حضرت صادِ روايت شده است كه: "قارى قرآن، محتاج به سه چيز است: دلى خاشع و بدنى فارغ و مكانى خلوت ; زيرا هر گاه دل خاشع باشد، شيطان مى گريزد. و چون بدن از مشاغل فارغ باشد، دل متوجه قرآن مى شود و چون در مكان خلوت باشد، باطن او با خدا انس گيرد ; و در اين احوال ديگر بى واسطه در مناجات با پروردگار است."((3))

چهارم: تدبّر در معانى قرآن و اگر نتواند تدبّر كند مگر بر اينكه آيه را مكرّر بخواند، سزاوار آن است كه مكرّر نمايد. و حضرت امير در خطبه اى فرمودند:

"در قرآن انديشه و فهم بكار بريد كه قرآن بهار دلهاست."((4))

و از حضرت صادِ منقول است كه فرمودند: "آكاه باشيد، قرائتى كه تدبّر و انديشه به همراه نداشته باشد هيچ خير و نفعى در آن نيست."((5))

پنجم: به محض تدبّر در فهم معنى ظاهر، اكتفا نكند ; بلكه سعى كند تا حقيقت معنى بر او روشن شود. و اسرار آن بر او منكشف گردد. و خود را از آنچه مانع فهم معانى قرآن است، نگاه دارد. و حضرت امير در خطبه اى فرمود: "آگاه باشيد، آنچه در گذشته واقع شده و داروى درد شما و نظم و انتظام امورتان - همه و همه - در قرآن است."((6))

ششم:  هرخطابى كه در قرآن ملاحظه كند، چنان تصوّر نمايد كه خطاب به اوست و او مقصود از آن خطاب است.((7))

هفتم: از هر قصّه قرآنى پند و عبرتى بگيرد.((8)) خداوند متعال مى فرمايد: "اين قرآن، كتاب پر بركتى است كه به سورى تو فرو فرستاديم تا در آيات آن بينديشند و صاحبان مغز و انديشه از آن پند گيرند.

و حضرت امير در خطبه اى فرمودند:

"بدانيد هرگز راه رشد و هدايت را نمى شناسيد تا اينكه گمراهان را بشناسيد، و هرگز به عهد و پيمان قرآن وفا نمى كنيد، تا كسى را كه نقض عهد كرده و پيمان شكسته بشناسيد. و هرگز به كتاب خدا چنگ نمى زنيد، تا كسى كه آن را دور انداخته بشناسيد.((9))

هشتم:دل او متأثر شود به آثار آيات مختلفه. پس در هنگام تلاوت، به حَسَب هر آيه، حالات خوف، حزن و شادى، بهجت و بيم، اميد و دلتنگى، گشادگى از براى او حاصل شود.((10))

نهم: در تلاوت قرآن، حال او در ترقّى باشد، زيرا بر درجات تلاوت كنندگان، كه از غافلين نيستند و از مرتبه غفلت بيرون آمده اند افزوده گردد همانطور كه خداوند متعال مى فرمايد: "… و هنگامى كه آيات او بر آنها خوانده مى شود، ايمانشان فزونتر مى گردد…"((11))

دهم: پس هر گاه به آيه اى رسد كه مشتمل بر وعد و مدح نيكان باشد خود را از زمره ايشان نبيند.بلكه اهل صدِ و يقين را از اهل آن وعده شمارد. و مشتاِ باشد كه خدا او را به ايشان ملحق سازد. و چون به آيه اى رسد كه مشتمل بر مذمّت گناهكاران و مقصّرين باشد، خود را به نظر در آورد و چنان تصوّر نمايد كه خود مخاطب اين آيه است.((12))

كاظم مقدم 20/7/83

پاورقى

(1) «لو أنزلنا هذا القرآن على جبل لرأيته خاشعاً متصدعاً من خشية الله» (حشر:21)

(2) اين كلام پروردگار من است.

(3) مصباح الشريعة باب 14 ص97، با كمى تلخيص.

(4) نهج البلاغة خطبه 109

(5) وسائل الشيعه4:830

(6) نهج البلاغة157

(7) و يأتمرون بأوامره و ينتهون بنواهيه.

(8) و يعتبرون بقصصه.

(9) نهج البلاغه خطبه 147

(10) و يرجون وعده و يخافون وعيده

(11) انفال:2

(12) حضرت على در وصف متقين مى فرمايد: «چون به آيه اى رسيدند كه مشتمل است بر تهديد و عذاب، گوشهاى دل خود را بر آن مى دارند و چنان پندارند كه صداى فرياد غرّيدن جهنّم به گوش هاى ايشان مى رسد.»(نهج البلاغه، فيض الاسلام خطبه 184)

 

 

3


آداب ظاهرى تلاوت قرآن

  

اوّل آنكه: با وضو باشد"لايمسّه الا المطهرون" "جز دست پاكان بدان نرسد".((1))

دوم آنكه: به طريق ادب، با سكون و وقار نشسته باشد; رو به قبله، سر در پيش افكنده و تكيه نزده، و پاى خود را نكشيده; بلكه مانند كسى باشد كه در نزد جليل الشّأن مى نشيند.

سوم آنكه: شمرده و به تأنّى بخواند.((2)) "و رتّل القرآن ترتيلا"،((3)) "قرآن را به گونه اى بخوان كه كلمات و حروفش آشكارا باشد".

چهارم آنكه: گريه كند و اگر او را گريه نيايد، خود را به گريه بدارد. و از حضرت صادِ نقل شده است كه آن حضرت فرموده اند: "همانا قرآن توأم با حزن نازل گشته است، پس آن را با حزن بخوانيد."((4))

پنجم آنكه: اگر از ريا ايمن باشد، اندكى بلند بخواند. و اگر تواند، صداى خود را زينت دهد. و از پيامبر اكرم نقل شده است كه فرمودند: "براى هر چيز زينتى است و زينت قرآن صداى نيكو است."((5))

ششم آنكه: چون به آيه سجده رسد، سجده كند.((6))

هفتم آنكه: حق آيات را مراعات كند، بدين نحو كه: چون به آيه عذاب رسد، پناه به خدا گيرد و چون به آيه رحمت و ذكر نعيم بهشت رسد، آن را از خدا مسئلت نمايد و چون به آيه اى رسد كه مشتمل بر تسبيح يا تكبير پروردگار باشد، تسبيح و تكبير نمايد و چون به آيه دعا و استغفار رسد، دعا و استغفار نمايد.

و خداوند متعال مى فرمايد: كسانى كه كتاب (قرآن) را به آنها داديم (و از روى دقت) آن را تلاوت كرده و حق تلاوتش را (كه تفكر و انديشه و عمل است، به جاى مى آورند، آنان به يقين بر اين كتاب ايمان آورده اند، و هر كس به آن كافر شود، از زيانكاران خواهد بود.((7))

هشتم آنكه: در ابتداى قرائت بگويد: "أعوذ باللّه السّميع العليم من الشّيطان الّرجيم". چرا كه خداوند متعال مى فرمايد: "هنگامى كه قرآن مى خوانى از شرّ شيطان رانده شده به خدا پناه بر.((8))

نهم آنكه: از هر سوره كه فارغ شود بگويد: "صدِ اللّه العلىّ العظيم و بلغ رسوله الكريم اللّهم أنفعنا به و بارك لنا فيه الحمد للّه ربّ العالمين".((9))

دهم آنكه: هنگامى كه قرآن خوانده مى شود، با توجّه گوش دهد و ساكت باشد.((10))

پاورقى

(1) سوره واقعه،آيه 79. اين آيه را به دو معناى ظاهرى و باطنى مى توان تفسير نمود. اوّل اينكه: بدون طهارت نمى توان قرآن را لمس نمود. دوّم اينكه: حقايق و اسرار قرآن را جز پاكان نمى يابند.

(2) «هر اندازه كه براى شما ممكن باشد قرآن بخوانيد، سوره مزمل آيه 20

(3) مزمل 4. در احاديث رسيده است كه:«هر گاه كسى در كمتر از سه روز قرآن را ختم كند، دانا نيست.»(محجة البيضاء2:222)

(4) اصول كافى2:615.از حضرت صادِ منقول است كه:خداوند عزوجل به حضرت موسى وحى نمود كه هرگاه در برابرم ايستادى، همچون فرد ذليل و بى چيز بايست و هر گاه تورات مى خوانى آن را با صورت حزين به من برسان.

(5) همان،و نيز در نهج البلاغه آمده است:أحسنوا تلاوته»،«و آن را نيكو بخوانيد».

(6) واجب است سجده كردن بر قارى و شنونده يكى از آيات چهارگانه سجده دار، كه در سوره هاى عزائم وجود دارد.و از حضرت صادِ نقل شده كه آن حضرت فرمودند:عزايم، سوره هاى «الم تنزيل» «حم سجدة» «النجم» و «اقرأ باسم ربك» مى باشند.(وسائل الشيعه4:881) و بقيه سجده هاى قرآن مستحب اند.

(7) بقره:121، از حضرت امير منقول است كه فرمودند: آگاه باشيد خواندنى كه تدبّر و انديشه به همراه نداشته باشد، هيچ خير و نفعى در آن نيست.(وسايل الشيعة 4:830)

(8) نحل :98

(9) شخصى از پيامبر اكرم پرسيد:شروع و ختم قرآن با چيست؟حضرت فرمودند:شروع آن به «بسم الله الرحمن الرحيم» و ختم آن به «صدِ الله العلى العظيم».(بحارالانوار60:243)

(10) اعراف:204،و از حضرت صادِ منقول است كه واجب است سكوت كردن براى قرآن، چه در نماز و چه در غير نماز، و هنگاميكه نزد تو قرآن خوانده مى شود بر تو واجب است كه سكوت كنى و گوش فرا دهى.(وسائل الشيعه4:861)

 

 

آشنائي با سوره هاي قران

بسم اللّه الرحمن الرحيم

 

"ما قرآن را نازل كرديم كه مايه شفا و رحمت مؤمنان باشد."((1))

اى عزيز بدان كه: ثواب تلاوت قرآن از حدّ بيرون است، و قدر فضيلت آن در ادراك نمى گنجد. و احاديث در فضيلت قرآن و ثواب تلاوت آن بى حدّ و حصر است. و چرا چنين نباشد؟ كه كلام، كلام پروردگار است. و منزل گاه آن خاتم الانبياء است. و از حضرت رسول اكرم روايت شده است كه فرمودند: "قرآن بعد از خداوند متعال برترين چيزهاست" و نيز روايت شده است كه "هيچ شفيعى در روز قيامت بلند مرتبه تر از قرآن نيست".((2))

اى عزيز بدان كه: دلها زنگ مى گيرد، همچنان كه آهن زنگ مى زند. و جلاى آن تلاوت قرآن است.((3)) پس "هر اندازه كه براى شما ممكن باشد قرآن بخوانيد" ((4)) و از حضرت رسول روايت شده است كه: "قرآن عهد خداوند است به سوى خلقش، پس سزاوار است مسلمان در عهد خود نگاه كند، و - حداقل- روزى پنجاه آيه از آن تلاوت كند."((5))

اى عزيز بدان كه: "هرگاه قرآن در جان كسى نفوذ كند، ديگر آتش به آن بدن كارساز نيست."((6)) پس شرط عقل تلاوت است و شرط تلاوت ادب است و شرط ادب مراعات آدابى است.

پاورقى

(1) سوره اسراء، آيه 82

(2) محجة البيضاء2:210

(3) همان

(4) سوره مزّمل آيه 20

(5) اصول كافى4:412

(6) همان